Witam WAS serdecznie po długiej przerwie. Tłumaczyć się nie będę,
same niedługo zorientujecie się niedługo, że w okolicach 20tego każdego
miesiąca Marty nie ma, tak jest i będzie póki pracuję tu gdzie pracuję
teraz dodatkowo parę dni nieobecności wpadło z powodu małych zmian
zachodzących w moim domku.
Dziś trochę inaczej niż ostatnio, choć w pewnym sensie też o modzie. Bohaterką POSTA DZISIEJSZEGO jest
DAMSKA TOREBKA i jej historia.
W
średniowieczu ludzie nie koncentrowali się na zawartości swoich sakiewek,
chyba, że chodziło o pieniądze. Była to bowiem jedyna rzecz, której nie mogło
zabraknąć w tak zwanej "torebce". W tamtych czasach istniały dwa
sposoby przechowywania majątku. Pierwszy stosowali panowie, którzy
przytwierdzali do paska swoje sakiewki (ku uciesze złodziei, którzy wiedzieli,
jak wzbogacić się na "przyjacielskim" klepnięciu po plecach). Drugi
sposób opierał się na kobiecym sprycie: panie przechowywały dobytek w...
kapeluszach. W XIII wieku zarówno mężczyźni jak i kobiety, nosili torebki, zdobione haftem, a w wersji luksusowej -
złotem.W 1670 roku po raz pierwszy pojawiły się spodnie z wszytymi kieszeniami.
Wówczas mężczyźni pozbyli się kobiecego zwyczaju noszenia torebek. Mimo to
niektórzy, przyzwyczajeni do starego stylu, korzystali z małych portmonetek
trzymanych wewnątrz kieszeni. W połowie XVIII wieku sakiewki dla kobiet i
mężczyzn zniknęły, bowiem krój kobiecych strojów nie pozwalał na posiadanie
wewnętrznych kieszeni. Kobiety nosiły zatem torebki bardzo podobne do tych,
które znamy dzisiaj. W XVIII wieku, w okresie, w którym za jedną
z najgorszych kobiecych przywar uważa się lenistwo, kobieta nawet
w czasie spotkania towarzyskiego nie może pozostawać bezczynna. Jej ręce
są więc cały czas zajęte ręczną robótką, a potrzebne do pracy przybory
trzymane są w specjalnym, kunsztownie zdobionym, ściąganym tasiemką
woreczku. Woreczki stają się prekursorkami damskich torebek. Po Wielkiej
Rewolucji Francuskiej następują radykalne zmiany w modzie. Kobiety mają
wyglądać jak boginie. W konstrukcji sukni nie ma już miejsca na
umieszczanie używanych wcześniej jako torebek - kieszeni. W efekcie
pojawiają się pierwsze torebki do ręki, zwane ridicules, czyli śmiesznotki. W
XVII i XVIII wieku pojawiły się niewielkie noszone przez kobiety, ale również i
mężczyzn sakiewki. Na początku ich przeznaczenie było iście hazardowe, służyły
one graczom do przechowywania żetonów. Natomiast Panie z Towarzystwa z tzw.
wyższych sfer wykorzystują je do kwestowania skąd wzięła się ich późniejsza
nazwa jałmużniczki.
W II
połowie XIX wieku torebka staje się nieodłącznym atrybutem kobiety aktywnej.
Kobieta podróżująca, poza właściwym bagażem, potrzebuje podręcznej,
w miarę pojemnej torby na drobiazgi przydatne w podróży, zaopatrzonej
w solidny zamek chroniący przed złodziejami. Wtedy to po raz pierwszy
pojawiają się torby
podróżne.Pojawiają się dwie najbardziej znane firmy produkujące walizy
i torebki: Louis Vuitton i Maison Hermés. Na początku XX wieku
torebki zdobywają coraz większą popularność. Zaczynają wyróżniać się typy
torebek zróżnicowane w zależności od pory dnia i ubioru:
-
o przed południem - torebki skórzane (największe w rękach
feministek),
- o po
południu - torebki z tkanin,
- o
wieczorem - błyszczące, kosztowne balowe woreczki.
Okres
międzywojenny przynosi radykalne zmiany w modzie...
- Ideałem
staje się sylwetka chłopięca.
- Kobieta
przestaje nosić gorsety
- Zaczyna
nosić kostiumy i luźne sukienki do połowy łydki.
- Zaczyna
korzystać z profitów emancypacji.
- Pali
papierosy i siada za kierownicą szybkich samochodów.
- Niezależnie
stosuje ostry makijaż.
- Modne
stają się torebki kopertowe - duże, przedpołudniowe lub malutkie - wieczorowe.
- Nawet
w najmniejszej torebce balowej muszą zmieścić się szminka i puder.
-Cartier tworzy pierwsze jubilerskie oprawy torebek
zdobione diamentami, koralami czy lapisem lazulitem. II wojna światowa to dla
kobiety walka o przetrwanie w trudnych warunkach, a moda ma być
przede wszystkim praktyczna. Powszechna staje się wygodna, praktyczna torba na
ramię. Czasy powojenne przynoszą powrót kobiecości. Jako reakcja na
ograniczenia wojny pojawia się New Look - kierunek w modzie zainicjowany
kolekcją Christiana Diora z 1947 r. W kąt rzucona zostaje torebka na
ramię - jej miejsce zajmuje torebka "do ręki".W latach 50-tych
powstaje słynna 2.55 - kopertówka z pikowanej tkaniny na krótkim złoconym
łańcuszku autorstwa Coco Chanel. Popularność zyskuje Willardy - mistrz
najbardziej ekstrawaganckich torebek, który do ich produkcji wykorzystuje
tworzywa sztuczne. W jego rodzinnej firmie "Handbags
Specialities" powstają torebki w formie walców, stożków
i sześcianów z upodobaniem noszone przez hollywoodzkie gwiazdy. Przełom
w historii torebek przynoszą lata
sześćdziesiąte - czas młodych. Każda kobieta stara się wyglądać jak
nastolatka, ideałem kobiecej urody zostaje okrzyknięta aktorka, piosenkarka
i modelka Twiggy. Swingujące lata sześćdziesiąte stają się czasem
swingujących torebek? Na ulicach dominują torebki noszone na ramieniu, na
długich, wąskich uchwytach. Pojawia się
ruch Flower Power: kwiaty zaczynają dominować w zdobnictwie, widoczna
jest otwartość na wpływy Dalekiego Wschodu, zwłaszcza Indii, która owocuje
zamiłowaniem do rękodzieła. Motywy kwiatowe pojawiają się również
w torebkach. Młodzieżową modę propaguje projektantka - Mary Quant. Jej
torebki z białego i czarnego winylu zdobi charakterystyczny dla jej
marki motyw stokrotek. Jej kolekcjom ubiorów zawsze towarzyszy szeroki wybór
akcesoriów. W latach sześćdziesiątych symbolem nurtu klasycznej elegancji jest
Jacqueline Kennedy. Na większości fotografii pierwsza dama Ameryki ma
w dłoni niewielką torebkę kopertową lub torebkę na ramię Gucci, ochrzczoną
później mianem "Jackie O." W
latach siedemdziesiątych bardzo silne staje się dążenie do
indywidualizmu. Kobiety
własnoręcznie tworzą torebki, tak, aby oddawały cechy ich osobowości.
Najbardziej charakterystyczną torebką lat siedemdziesiątych jest duża, miękka,
skórzana torba na ramię, która w pełni pozwala korzystać ze swobody, jaką
zyskują kobiety dzięki równouprawnieniu. Staje się ona podstawowym akcesorium
kobiety pracującej i takim pozostała do dziś. W latach osiemdziesiątych kobieca torebka musi pomieścić coraz
więcej przedmiotów: kalkulator,
teczkę z dokumentami, buty na zmianę itp. Znamienną dla tego okresu tendencją
jest tworzenie "kompletów" torebek. W dużej codziennej torbie,
obok potrzebnych do pracy dokumentów i drugiego śniadania, mieści się
niewielka wieczorowa torebeczka i buty, tak aby prosto z pracy można
było udać się na eleganckie spotkanie. W latach 80-tych do rangi ważnego akcesorium mody kobiecej awansuje plecak. Przeciwieństwem wygodnego plecaka w stylu
sportowym są powszechnie noszone torebki na złoconych łańcuchach, wzorowane na
torebce 2.55 projektu Coco Chanel. Jako pierwszy wprowadza je ponownie Karl
Lagerfeld, wówczas główny projektant
domu mody Chanel. Z końcem lat osiemdziesiątych logo staje się najważniejszym
elementem dekoracyjnym torebki.W latach 90-tych wśród kreatorów mody wysoką
pozycję zdobywają twórcy zajmujący się wyłącznie torebkami: Bill Amberg -
mistrz wyrobów skórzanych i Lulu Guiness - królowa torebek wieczorowych. A dziś? Świat mody nieustannie dyktuje nowe trendy, dynamicznie rozwijające się
kierunki w sztuce i modzie, widoczne są także w projektowaniu torebek.
Najnowsze trendy dyktują też gwiazdy, które coraz częściej angażują się
w projektowanie kolekcji ubrań i damskich akcesoriów, np. Madonna czy
Kylie Minogue. Produkty te doskonale sprawdzają się w czasach, kiedy kobieta poszukuje wyróżniającego się,
niepowtarzalnego, spersonalizowanego stylu. Wielość ról, jakie pełni
współczesna kobieta sprawia, że torebki, jakie wybiera muszą sprawdzać się
w różnych sytuacjach: na wieczorne wyjście, do pracy czy spotkanie
z przyjaciółkami. Obecnie obserwujemy jeden z największych
w historii torebki kontrast między torebkami na co dzień i na wieczór
- wielka torba kontrastuje z małą, elegancką torebką na wieczorne wyjście.
Dla dzisiejszej kobiety już nie tylko użyteczność, ale także modny wygląd ma
znaczenie. Dziś torebka musi być niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju,
idealnie dopasowana do potrzeb współczesnej kobiety.
 |
| Jedwabna
sakiewka z metalową ramą, prawdopodobnie niemiecka, XVI wiek, The Metropolitan
Museum |
 |
| Muzeum Narodowego w Krakowie
torebka z XVII wieku |
 |
| Muzeum
Narodowe w Krakowie dla Jacobs Krönung. Jałmużniczka Marii Józefy. Paryż, po
1747 r. |
 |
| Torebka
balowa z przełomu XIX i XX wieku |
 |
Listonoszka Solar -
kolekcja wiosna 2013
|
Jestem w
100% pewna, że każdy facet zastanawia się, gdzie nam się wszystko mieści i jak
dajemy radę z odnalezieniem potrzebnych rzeczy, czasem bywa to faktycznie
problem, ale co to dla kobiety za wyzwanie, żadne! Do podstawowych rzeczy
mających stałe miejsce w naszej torebce na pewno zaliczymy: portfel, dokumenty i telefon
komórkowy. Ostatecznie znajdzie się też miejsce na kalendarzyk, długopis,
lusterko, perfumy, puder, pomadkę - po prostu wszystko, co posłuży do wykonania
lub poprawy makijażu. Niekiedy zdarza się, że nasza torebka jest niczym
magiczna skrzynka, z której korzystamy w naprawdę ekstremalnych przypadkach.
Wówczas przydają się np. lakier do paznokci tak "na wszelki wypadek" gdyby puściło
nam oczko w rajstopach , szczotka do włosów – chyba nie muszę tłumaczyć do
czego służy, a dla bezpieczeństwa scyzoryk i plaster opatrunkowy. W wersji ligt
możemy r to być igła i nitka oraz pilniczek. W mojej znajdę nawet śrubokręt,
latarkę i taśmę izolacyjną. Typowymi "drobiazgami" są także środki
higieniczne, ale o tym to nawet nie powinnam wspominać. Do najbardziej
„dziwacznych” a wręcz kuriozalnych przedmiotów należą: odmrażacz do zamków w
samochodzie i minerały na szczęście. Wygląd naszej torebki, jak również jej
zawartość wiele świadczy o nas samych. Powiedzenie "bez torby czuję się jak bez ręki" wydaje
się być wiecznie żywe i dotyczy chyba każdej z Nas. Ja w swoim dobytku na
chwilę obecną mam ich około 20tu, nie są może markowe i za horrendalne
pieniądze, ale każda z nich ma dla mnie coś w sobie. Z każdą wiąże się jakaś
historia mniej lub bardziej ciekawa. I zakupu żadnej z nich nie żałuję. A jaki Wy zapatrujecie się na stan posiadania toreb? Jak dla mnie torebek nigdy za wiele. Buziaki Marta.
W
1670 roku po raz pierwszy pojawiły się spodnie z wszytymi kieszeniami.
Wówczas mężczyźni pozbyli się kobiecego zwyczaju noszenia torebek. Mimo
to niektórzy, przyzwyczajeni do starego stylu, korzystali z małych
portmonetek trzymanych wewnątrz kieszeni. W połowie XVIII wieku sakiewki
dla kobiet i mężczyzn zniknęły, bowiem krój kobiecych strojów nie
pozwalał na posiadanie wewnętrznych kieszeni. Kobiety nosiły zatem
torebki bardzo podobne do tych, które znamy dzisiaj.
Czytaj
więcej na
http://kobieta.interia.pl/porady/news-krotka-historia-damskiej-torebki,nId,616527?utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox
W
XVII i XVIII wieku pojawiają się niewielkie sakiewki noszone zarówno
przez kobiety, jak i przez mężczyzn. Używane są do gier hazardowych
i służą zapalonym graczom do przechowywania żetonów. Panie z towarzystwa
wykorzystują je do kwestowania, stąd późniejsza nazwa torebeczek:
jałmużniczki
Czytaj więcej na
http://kobieta.interia.pl/moda/news-historia-torebki-od-podszewki,nId,402366?utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=f
W
XVII i XVIII wieku pojawiają się niewielkie sakiewki noszone zarówno
przez kobiety, jak i przez mężczyzn. Używane są do gier hazardowych
i służą zapalonym graczom do przechowywania żetonów. Panie z towarzystwa
wykorzystują je do kwestowania, stąd późniejsza nazwa torebeczek:
jałmużniczki.
Czytaj więcej na
http://kobieta.interia.pl/moda/news-historia-torebki-od-podszewki,nId,402366?utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox&utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox
W
XVII i XVIII wieku pojawiają się niewielkie sakiewki noszone zarówno
przez kobiety, jak i przez mężczyzn. Używane są do gier hazardowych
i służą zapalonym graczom do przechowywania żetonów. Panie z towarzystwa
wykorzystują je do kwestowania, stąd późniejsza nazwa torebeczek:
jałmużniczki
Czytaj więcej na
http://kobieta.interia.pl/moda/news-historia-torebki-od-podszewki,nId,402366?utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox
W
XVII i XVIII wieku pojawiają się niewielkie sakiewki noszone zarówno
przez kobiety, jak i przez mężczyzn. Używane są do gier hazardowych
i służą zapalonym graczom do przechowywania żetonów. Panie z towarzystwa
wykorzystują je do kwestowania, stąd późniejsza nazwa torebeczek:
jałmużniczki
Czytaj więcej na
http://kobieta.interia.pl/moda/news-historia-torebki-od-podszewki,nId,402366?utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox
